Bir garip Ocak ayı geçti gitti…
İçinde 2021’in "Kurtulduk çok şükür!" enerjisiyle, 2022’ye merakla karışık, umut etmeye korkan bir garip haleti ruhiyesi vardı!
Bir de benim doğum günüm sıkışmıştı sonlarına doğru bir yerlerine. 41 kere maşallahlansam da bir garip oldum işte...
Öyle ilk akla düşen, "Yaşlanıyorum, Yandım
Ya Rab!" tadında değil de, çokça isteksiz, neşesiz, donmuş bezelye tadında bir haldi bu. Yetmezmiş gibi meteorolojik sebepler de buyurdu geldi! İçimize kaçmak neymiş, yepyeni bir boyutta anlamlandı! Bana da İzmir'in keskin ayazlarında, buz tutmuş umutlar, uyku tutmayan geceler, sabahı karanlık, gecesi aydınlık zaman kaymaları, beyin yakan beyaz ekranla geçen saatlerin kaba yanlarımda yerleşikleşen ağrıları, tüm bu hallerin arasında yepyeni bir maceraya açılan yelken mi yoksa sandalyeye atılan çapa mı olacağını bilemediğim ve bu ikilemin göbeğinde açtığım Youtube kanalımla uğraşarak geçen günler kaldı.
Özetle:
Konum: Arada
İklim: Soğukta
Vakit: Karanlıkta
Ruhsal Durum: Memleket işlerine bozuk
Uygulanan Eylem Planı: Ya-lı bolca sabır. Yo-lu bolca kaçış. Patlamış mısır (en GDO'lusundan)
Sonuç: Yihhu-suz. Çokça duygusal, yorgun ve garip.
Sorumlular: Gezegenler ve sevgilim! (Başka kim olacak!)
Böyle geçti içimden Ocak, ayı gibi ezdi geçti!
Sizlerde neler oldu?
Biraz da yorum alsam keşke! Boşluğa yazmanın zemini kaysa ayaklarımın altından da şöyle bir titreyip kendime gelsem, Şubat da, desem, hani hiç de fena geçmiyor…
Comentarios